listen
that is expanding
at the speed of light
at the speed of light
(the speed of radio
transmissions).
transmissions).
The leading edges of the bubble
correspond with the first artificial
radio signals
radio signals
that escaped the Earth's atmosphere.
The radio bubble now
extends beyond Alpha Centauri.
Δεκέμβρης 2007
Πρώτη διακύρηξη του radiobubble
Από τη ζούγκλα των Αθηνών, προς τα σύννεφα (του διαδικτύου)…
Είμαστε μια ομάδα ανθρώπων από αυτούς που, συνήθως, ονομάζουν «άνθρωποι της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού». Διατηρούμε όμως, εκτός από το χιούμορ μας, και τις αμφιβολίες μας για το εάν οι παραπάνω χαρακτηρισμοί αποτελούν εύσημο ή το δόλωμα ώστε να κάτσουμε ήσυχοι…
Τέλος πάντων, εμείς, παρά τον σημερινό πληθωρισμό των κάθε είδους Μέσων, νιώθουμε διαρκώς μια μικρή ζαλάδα. Ένα κενό που, μετά από ατέρμονες συζητήσεις και διαφωνίες, διαγνώσαμε ότι προέρχεται από την έλλειψη ενός κοινού τόπου, ενός, έστω εικονικού, χώρου συνάντησης, όπου θα μπορούμε να ανταλλάσουμε με τους άλλους ιδέες και δημιουργίες χωρίς το πρόβλημα της απόστασης, των συνόρων, του ραντεβού της συγκεκριμένης ώρας, της «ευγένειας» των δημοσίων σχέσεων και της υποχρέωσης απέναντι στον κάθε διαφημιζόμενο πελάτη. Τα blogs, τις ιστοσελίδες μας, τα περιοδικά στα οποία γράφουμε, τα bar στα οποία συναντιόμαστε , τις κάθε είδους συλλογικότητες στις οποίες ανήκουμε, δεν τις απαρνιόμαστε, κάθε άλλο. Σκοπεύουμε τη φασαρία, τις απογοητεύσεις και τις επιτυχίες τους, να τις κάνουμε «έργα τέχνης», κείμενα, φωτογραφίες, ταινίες, τραγούδια, που θα τα μεταφέρουμε εδώ.
Δεν προέρχεται όμως, μόνο από την έλλειψη ενός κοινού σημείου συνάντησης η ζαλάδα που λέγαμε παραπάνω, προέρχεται και από τις συχνές μας αϋπνίες. Οι μουσικές και τα τραγούδια, οι ταινίες, τα ποιήματα και τα μυθιστορήματά μας, χοροπηδάνε τα βράδια στα συρτάρια μας αναζητώντας έναν τρόπο να αποδράσουν και δεν μας αφήνουν σε ησυχία. Εταιρείες δίσκων, διανομής ταινιών, και εκδοτικοί οίκοι, υπάρχουν. Συχνά όμως, αυτό ακριβώς αποδεικνύεται να είναι το πρόβλημα. Πρώτα-πρώτα, κάποιοι εγκρίνουν, επιλέγουν ή απορρίπτουν αυτά που δημιουργούμε πριν αυτά βρουν το δρόμο τους προς την αγορά. Έπειτα, και η ίδια αυτή η έννοια της «αγοράς», δεν μας καίει και τόσο. Πολλοί από μας, αν και βιοποριζόμαστε πουλώντας τα έργα μας, δεν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί δεν μπορούμε, αφού κάνουμε κέφι, να προσφέρουμε κάποια έργα στο κοινό, άμεσα, χωρίς να χρειαστεί να περάσουν από την παραπάνω διαδικασία. Αλλά, πολύ περισσότερο, χωρίς να χρειάζεται οι άλλοι να πληρώσουν για να τα αποκτήσουν.
«Χωρίς την επανάσταση του ορθολογισμού, δεν μπορεί να ανατραπεί η δικτατορία του copyright»
Σοφά λόγια ενός απ’ την παρέα
Με τις δυνατότητες που προσφέρει το διαδίκτυο, αν κάποιος στο Παρίσι ή το Σάο Πάολο, θέλει να έχει ένα τραγούδι, μια ταινία ή ένα ποίημά μας, θα πρέπει να το έχει. Κι αν εμείς θέλουμε να το έχει δωρεάν, θα πρέπει να το έχει δωρεάν. Αν και προβλήματα σαν τα παραπάνω έχουν βρει τη λύση τους εδώ και χρόνια σε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη, στην Ελλάδα, λέγοντας τέτοιες κουβέντες, εισπράττουμε συνήθως το απορημένο βλέμμα του συνομιλητή μας. Κι όμως, εκατομμύρια άνθρωποι στο μάταιο τούτο κόσμο, προσφέρουν ή κυκλοφορούν τα έργα τους με τις άδειες των Creative Commons, οι οποίες μάλιστα πρόσφατα εναρμονίστηκαν και με το ελληνικό νομικό πλαίσιο. Έτσι μπορεί οποιοσδήποτε να αποκτήσει νόμιμα, χωρίς αντίτιμο, τα έργα αυτά που είναι ελεύθερα για download. Αλλά και να δημιουργήσει επάνω σε αυτά, να τα εξελίξει.
Κρατικοί φορείς και οργανισμοί, κάποια από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια και βιβλιοθήκες του κόσμου, χιλιάδες μουσικοί, εικαστικοί καλλιτέχνες, λογοτέχνες και κινηματογραφιστές, εκδίδουν στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα έργα και αρχεία με αυτή τη λογική. Για να μην πούμε για τις κοινότητες των επιστημόνων που αναπτύσσουν τα προγράμματα ανοιχτού λογισμικού, απ’ τις οποίες έγινε άλλωστε και η αρχή. Και σήμερα έχουμε μια ακόμη απτή απόδειξη για το ότι η ανθρώπινη γνώση και τεχνολογία μπορεί να εξελιχθεί μέσα από τη συνεργασία και τη συλλογικότητα, χωρίς να μεσολαβεί αναγκαστικά η έννοια του κέρδους.
Μέχρι να ληφθεί η απόφαση για τη δημιουργία του radiobubble, οι ζαλάδες που προέρχονταν από το ξενύχτι, που, με τη σειρά του, προέρχονταν από το χοροπηδητό των τραγουδιών, των ταινιών, των φωτογραφιών και των κειμένων μέσα στα συρτάρια… συνεχίζονταν. Το ραδιόφωνο πάλι, είναι από τη φύση του μέσο που κάνει παρέα στον ξενύχτη. Και ραδιόφωνο δεν είχαμε. Αν και ανήκουμε στους εραστές του ραδιοφώνου, όσο κι αν ψάχνουμε τη μπάντα των fm, αισθανόμαστε ότι ακούμε τον ίδιο σταθμό. Που πήγανε οι μουσικές και τα τραγούδια, αλλά, πολύ περισσότερο, που πήγαν οι άνθρωποι που μας απευθύνονταν από τα μικρόφωνα και είχαν κάτι να πουν…
«Χωρίς κεραία, δεν υπάρχει ραδιόφωνο»
Ανόητα λόγια ενός απ’ την παρέα που τελικά αποχώρησε
Έτσι κι αλλιώς, οι δημοσιογράφοι και οι ραδιοφωνατζήδες της παρέας, είχαμε κι εμείς ανάλογες ζαλάδες. Κυκλοφορούσαμε ως ερωτευμένοι που όταν έφτανε η κρίσιμη στιγμή, έχαναν τη φωνή τους και δεν μπορούσαν να προβούν στην λυτρωτική εξομολόγηση…
Απλά, δεν είχαμε ραδιόφωνο.
Κι όταν λέμε ραδιόφωνο, μιλάμε για το μαγικό κουτί που εκπέμπει ιδέες, λόγια, εικόνες, ποιήματα και πάνω απ’ όλα μουσικές… Για το μέσο που από τη φύση του απελευθερώνει τη φαντασία, είτε επειδή απλά το ακούς, είτε επειδή, επίσης απλά, απευθύνεσαι στους άλλους μέσα από αυτό. Για το μέσο που δημιουργεί παρέες, σκέψεις, χρώματα, για την καταραμένη αυτή ανθρώπινη ανακάλυψη που κάνει τη μοναξιά να αισθάνεται πολύ μόνη…
Εμείς λοιπόν, οι «εραστές του ραδιοφώνου, χωρίς ραδιόφωνο», τα άυπνα ψώνια με τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις, ξέρουμε πολύ καλά ότι για να υπάρξει ένα τέτοιο ραδιόφωνο, θα πρέπει να απουσιάζουν μερικές έννοιες που κατά λάθος η ιστορία… τις σύνδεσε με την ιστορία του. Διευθυντές, αρχισυντάκτες, υπεύθυνοι δημοσίων σχέσεων σε εταιρείες δίσκων και κάθε είδους επαΐοντες, είναι εκ των πραγμάτων άχρηστοι στη νέα ραδιοφωνική ιστορία. Στην ιστορία που γράφεται στις ζώνες του web 2 και των social networks. Εδώ ο καθένας μπορεί απλά να ανεβάσει την εκπομπή του στη σελίδα «κάνε ραδιόφωνο» χωρίς να πρέπει προηγουμένως να κριθεί και να εγκριθεί, χωρίς να τρώει τα νιάτα του σε νευρωτικές συζητήσεις με άσχετους για το εάν ένα τραγούδι «είναι ωραίο, αλλά αντιεμπορικό και θα χάσουμε διαφήμιση».
Δε φοβόμαστε μη γίνουμε «ένας ακόμη εμπορικός σταθμός». Ξέρουμε καλά ότι όπου υπήρξε η ελευθερία, βρέθηκαν πολλοί ακροατές με τα δικά μας μυαλά και τα δικά μας γούστα… Πιστεύουμε, στο κάτω-κάτω, ότι η καλή μουσική μπορεί να είναι επιτυχημένη, μπορεί πάντα να βρίσκει πολλούς ακροατές.
Ίσως το διαδικτυακό μας ραδιόφωνο, δεν μπορούμε ακόμη να το τοποθετήσουμε δίπλα στο μαξιλάρι μας όπως κάναμε με τα παλιά τρανσιστοράκια, όμως μόλις οι φίλοι μας απ’ το Παρίσι, τη Νέα Υόρκη, το Μεξικό και τις υπόλοιπες γωνιές του κόσμου, αρχίσουν τις εκπομπές τους στο radiobubble, θα αρχίσει το μαξιλάρι μας να κολλάει δίπλα στον ηλεκτρονικό υπολογιστή…
«Θα στηριχτούμε στη διαφήμιση, χωρίς να ξεφτιλιστούμε»
Λόγια που ακούστηκαν σαν απειλή, που ελπίζουμε να βγει αληθινή
Τελικά, λίγο πριν τα τασάκια αρχίσουν να ίπτανται στο δωμάτιο και ενώ οι ιαχές «πάρτο χαμπάρι ρε, έχουμε καπιταλισμό», εκτοξεύονταν ως αιμοχαρή κονσερβοκούτια πάνω απ’ τις κεφαλές μας, ένα ανοιξιάτικο βράδυ, καταλήξαμε στον ιστορικό συμβιβασμό. Αφού αδυνατούμε να απαντήσουμε στο, κρίσιμο όπως αποδείχθηκε ερώτημα, «υπάρχουν καλές εταιρείες;», θα λαμβάνουμε ενημέρωση από τις καταγραφές αξιόπιστων διεθνών οργανισμών, για να δούμε τουλάχιστον ποιές πρέπει να αποφεύγουμε. Το radiobubble θα προσπαθήσει να καλύπτει τα έξοδά του από τις διαφημίσεις. Δεν πρόκειται όμως να φιλοξενήσουμε διαφημίσεις εταιρειών των οποίων η δραστηριότητα είναι εχθρική προς τον άνθρωπο ή το περιβάλλον. Επίσης, δεν πρόκειται να αισθανθούμε φίλο μας κανέναν, επειδή θα έχει πληρώσει μια διαφήμιση.
Τέλος, για να ‘μαστε αγαπημένοι, προτιμήσαμε να μην γίνουμε μια Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία ή ένας Μη Κυβερνητικός Οργανισμός, αλλά να είμαστε μια, απλή, «κερδοσκοπική επιχείρηση που στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία». Με τόσα που ‘χουν δει τα μάτια μας, το θεωρήσαμε πιο τίμιο…
Τα υπόλοιπα για μας θα τα μάθετε σιγά-σιγά, βλέποντας και ακούγοντας αυτά που θα κάνουμε upload, είτε είναι εκπομπές, είτε είναι τραγούδια, είτε μουσικές, βιβλία, ταινίες, κείμενα…
Εμείς απ’ την πλευρά μας, θα παρακολουθούμε από κοντά τις δικές σας εκπομπές, τα δικά σας τραγούδια, τις δικές σας μουσικές, τα δικά σας κείμενα, τις δικές σας ταινίες, τα blog που θα σηκώσετε στο radiobubble. Δεν σας έχουμε καμία εμπιστοσύνη…
Λίγο πριν τελειώσουν οι μπύρες, λίγο πριν μπει το 2008
απ’ τη ζούγκλα των Αθηνών προς τα σύννεφα του γαλαξία
η ιδρυτική ομάδα του radiobubble
του διαγαλαξιακού ραδιοφώνου
----------------------------------------------------------------------------
Δεύτερη διακήρυξη του radiobubble
Σάββατο, 24 Σεπτεμβρίου 2011
Aπ' τη ζούγκλα των Αθηνών
προς τα σύννεφα (του διαδικτύου)
Το radiobubble αλλάζει...
Κι ενώ όλοι παλεύουν να συγκεντρωθεί κόσμος στο site τους. Εμείς θα καταργήσουμε το δικό μας...
Από σήμερα θα μας βρίσκεται στo blog της μουσικής, στο "blog των blogs", στο blog των ειδήσεων, στο blog που θα ανεβάζουμε τις εκπομπές που πραγματοποιήσαμε στο live radio και στο blog της κοινότητας, εκεί όπου θα μπορείτε πλέον να ανεβάζετε τις εκπομπές σας.
Θα μας βρίσκεται και στο all day cafe_bar της Ιπποκράτους 146 και στο blog του φυσικά.
Οι εκπομπές μας θα μπορούν πλέον να κατακλύσουν τα blogs και τα social networks μιας και θα είναι ελεύθερες να ενσωματωθούν (να γίνουν embed) όπου τραβάει η ψυχή σας.
Το παλιό site, θα το βρείτε εδώ. Eδώ βρίσκονται τα πρώτα τέσσερα χρόνια της ζωής της πρώτης ανοικτής διαδικτυακής ραδιοφωνικής κοινότητας, του πλέον περίεργου και ρηξικέλευθου μέσου επικοινωνίας του πλανήτη... Του ραδιοφώνου που επέβαλε η συζήτηση ανάμεσα "στο σύγχρονο" ενός ραδιοφωνικού προγράμματος, και "το ασύγχρονο" των podcasts, να είναι διαρκής και δημιουργική. Εδώ βρίσκονται χιλιάδες εκπομπές, post, αφιερώματα, όνειρα που έγιναν ήχοι και κείμενα. Όλα αυτά που κατά τη γνώμη των "επαγγελματιών ειδημόνων", ήταν αδύνατο να συμβούν.
Από την πρώτη μέρα που ξεκινήσαμε, ορίσαμε τον εαυτό μας ως ραδιόφωνο που θα δημιουργηθεί από αυτούς που είναι ερωτευμένοι με το Μέσο και μόνο.
Σήμερα, τέσσερα χρόνια μετά, έχουμε πλέον αποδείξει ότι αν οι εραστές της μουσικής και της "θερμής επικοινωνίας" του ραδιοφώνου, πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, αυτό που θα προκύψει δε θα έχει καμία απολύτως σχέση με το βασανιστήριο που εκπέμπουν τα συμβατικά ραδιόφωνα, με τον μονόχνωτο ήχο που μόνο οικονομικά μπορεί να προσδιορίζει την έννοια "ραδιόφωνο"".
Όλοι εσείς που ανεβάζετε εκπομπές στο radiobubble, απλά και μόνο "για να κάνετε το κέφι σας", αποδεικνύετε με τον καλύτερο τρόπο, ότι τα καλούμενα "νέα μέσα", μπορούν να είναι πράγματι νέα.
Το σημερινό πρόγραμμα του live radio, το προγράμματος ροής μας, αποτελείται κατά 90% από φίλες και φίλους με τους οποίους όταν ξεκινήσαμε, δεν γνωριζόμασταν.
Οι ομάδες που είναι από σήμερα υπεύθυνες για τα όσα γράφονται στα blogs του radiobubble, αποτελούνται επίσης από ανθρώπους που όταν ξεκινούσαμε, μας ήταν άγνωστοι. Κι ας γνωρίζαμε ότι σίγουρα υπάρχουν κάπου εκεί έξω.
Ο πρώτος στόχος μας επιτεύχθηκε, η κοινότητα δημιουργήθηκε. Και παραμένει ανοικτή και διαρκώς εξελισσόμενη.
Κάθε νέο μέλος της κοινότητας, κάθε νέα εκπομπή που ανεβαίνει στο radiobubble, μας φέρνει όλο και πιο κοντά σε αυτό που ονειρευόμαστε: ένα ραδιόφωνο προσδιορισμένο αισθητικά, άρα βαθιά πολιτικά. Και ταυτόχρονα ένα ραδιόφωνο ελεύθερο, ανοικτό σε όλους.
Σας καλωσορίζουμε λοιπόν στο νέο radiobubble, το radiobubble που σιγά-σιγά αυτοκαταργείται ως site. Το radiobubble που αφήνει πλέον τους δικούς του ανθρώπους, "τους αγνώστους" με τους οποίους συναντήθηκε στο χάος του διαδικτύου, να ορίσουν την εξέλιξή του.
Σε αυτή τη μεταβατική περίοδο, βασικό συνδετικό κρίκο του ακόμη μεγαλύτερου ανοίγματός μας στην κοινότητα, αποτελεί το πρόγραμμα ροής του live radio. Άντε, και το κοινό header που βλέπετε σε όλα μας τα blogs, -ίσως αργότερα βέβαια, το καταργήσουμε και αυτό.
Συνεχίστε να ανεβάζετε τις εκπομπές σας στο radiobubble, όπως λέγαμε απ' την αρχή "μην κοιμάσαι, κάνε ραδιόφωνο"... Τα Μέσα αλλάζουν μόνο αν τα αλλάζουμε εμείς.
Συντονίστε τα βήματά σας με την πλέον ελπιδοφόρα προσπάθειας της εν Ελλάδι δημοσιογραφίας των πολιτών μέσω του #rbnews.
Παρακολουθείτε το blog της μουσικής για να αγγίζετε με το αυτί σας ότι καλύτερο κινείται στην παγκόσμια μουσική σκηνή χωρίς να συνοδεύεται κατ' ανάγκη από την κατάρα της αγωνίας να παράξει κέρδος.
Διαβάζετε με προσοχή "το blog των blogs", θα δημοσιεύει ό,τι πιο ενδιαφέρον κινείται μέσα, δίπλα και παράλληλα με το radiobubble. Γιατί μπορεί μεν να είμαστε ένα νησί μεσ' τη διαδικτυακή θάλασσα, μας αρέσουν όμως τα ταξίδια στα γύρω νησία.
Ελάτε για μια μπύρα απ' το cafe_bar της Ιπποκράτους 146, το 1ο all day cafe_bar_radio του γαλαξία. Δεν πήραμε τα βουνά του διαδικτύου για να κρυφτούμε, αλλά για να δημιουργήσουμε αφορμές να κοιταχτούμε από κοντά.
Είμαστε πολλοί. Και είμαστε εδώ τριγύρω.
Πάντα.
Σεπτέμβριος του 2011
η ανοικτή ραδιοφωνική κοινότητα του radiobubble
πάντοτε under construction
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Τρίτη διακήρυξη του radiobubble
Aπ' τη ζούγκλα των Αθηνών
προς τα σύννεφα (του διαδικτύου)
Έξι χρόνια μετά την εμφάνιση του εξωτικού διαδικτυακού ανθού radiobubble, με χαρά σας ανακοινώνουμε ότι γινόμαστε και θεσμικά ένας συνεταιρισμός ισότιμων μελών. Το αισθανόμαστε ως απαραίτητη προϋπόθεση για να εξελιχθούμε σε ένα Μέσο Επικοινωνίας ακόμη πιο χρήσιμο για όσους ασχολούνται δημιουργικά με το ραδιόφωνο, τα blogs, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τη δημοσιογραφία των πολιτών, την έρευνα και την επιστήμη που αφορά στα νέα μέσα. Άλλωστε, όπως καλά γνωρίζετε, το radiobubble από την αρχή του, υπήρξε κάτι πολύ μεγαλύτερο από υπόθεση ενός ή δύο προσώπων.
Ο συνεταιρισμός radiobubble θα
είναι πάντοτε ανοικτός σε όσους ενδιαφέρονται να προσφέρουν στο διαρκές όραμά
μας τα Νέα Μέσα να μη γίνουνε παλιά.
Δε χρειάζεται βέβαια να
είναι κανείς μέλος του συνεταιρισμού για να κάνει εκπομπή στο ραδιόφωνο, για να
ανεβάσει κείμενα ή εκπομπές στις σελίδες μας, για να συμμετάσχει στην ομάδα της
δημοσιογραφίας των πολιτών του #rbnews, ή για να διδάξει στο Hackademy.
Όπως πάντα, οι πολίτες που
επιθυμούν να συμμετέχουν σε ό,τι περιλαμβάνει το οικοσύστημα radiobubble, είναι ευπρόσδεκτοι. Όποιος όμως το θέλει, θα
μπορεί να ενταχθεί και στο συνεταιρισμό, να συμμετέχει στις συλλογικές
διαδικασίες και τη συνέλευσή που θα χαράζει την πορεία μας.
Αρκεί βέβαια να είναι
“ένας από εμάς”, να συμμετέχει έχοντας ξεκάθαρο ότι τον πρώτο λόγο έχει η αγωνία
μας για ένα Μέσο με κουλτούρα κοινότητας ισότιμων μελών, ένα Μέσο Επικοινωνίας
αδέσμευτο και δημιουργικό. Να έχει εμπεδώσει όσα γράψαμε στο Μανιφέστο μας και
αφορούν στην οπτική γωνία από την οποία αντικρίζουμε τη δημοσιογραφία, την
τέχνη, την πολιτική, τον πολιτισμό, την επικοινωνία. Να αισθάνεται καλά με όσα
μας έκαναν χαρούμενους τα πρώτα έξι χρόνια της ζωής μας.
“Εμείς” λοιπόν, έχουμε
μερικά θεματάκια:
Συνεχίζουμε να μιλάμε για
ένα ραδιόφωνο που οι εκπομπές του ονειρεύονται την ακροβασία τους στα όρια της
τέχνης.
Για ένα Μέσο Επικοινωνίας
που φέρει εντός του την κουλτούρα της ποιητικής ελευθεροστομίας των blogs και την
ουτοπία της αυτορρύθμισης της διαδικτυακής μας ζωής.
Ένα μέσο που αν και δεν
κρύβει την αγωνία του για την υπεράσπιση των ελευθεριών, ψηφιακών και μη,
επιτίθεται μέσω όσων δημιουργεί και όχι μέσω όσων αρνείται.
Για το ευγενές κατάλυμα
που θα στεγάζει την ιδέα της ανωνυμίας και της ψευδωνυμίας ως αναγκαία αγαθά
της έκφρασης και χρήσιμα εργαλεία ελέγχου της δημόσιας ζωής.
Για έναν πομπό μετάδοσης
του πολιτισμού που δημιουργεί η ελεύθερη διανομή των πνευματικών έργων και του
λογισμικού ανοικτού κώδικα.
Για μια συντονισμένη
απόπειρα υπέρβασης της συμβατικής δημοσιογραφίας, μέσω της συμμετοχικής
δημοσιογραφίας και της δημοσιογραφίας των πολιτών.
Για ένα διαδίκτυο ανοικτό,
ελεύθερο, και ταυτόχρονα δημιουργικό και αξιοπρεπές.
Αυτά παραμένουν εμμονές
που όσο περνούν τα χρόνια δημιουργούν το δύστροπο του χαρακτήρα μας. Κι αυτόν
τον χαρακτήρα μας θα υποστεί αναγκαστικά όποιος μας κάνει, με τον έναν ή τον
άλλο τρόπο, παρέα.
Μην ξεχνάτε, από το πρώτο
μας μανιφέστο διακηρύξαμε “την κατάργηση της δικτατορίας των ειδημόνων”,
υπερασπιστήκαμε με κόπο μας την ιδέα “να πάρουν οι πολίτες τα Μέσα στα χέρια
τους”. Και αποδείξαμε ότι αυτό όχι μόνο μπορεί να συμβεί, αλλά και να συμβεί με
τρόπο τέτοιο που να δημιουργεί την αφορμή μιας νέας, πιο ευφάνταστης, πιο
πολύχρωμης εποχής.
Ξέρουμε ότι, με τα μυαλά
που κουβαλάμε, από τις δραστηριότητες του radiobubble δύσκολα
θα προκύψουν κέρδη. Πίσω από την καταστατική και νομική μας πλέον δέσμευση τα
όποια “κέρδη” να επανεπενδυθούν για τους σκοπούς του συνεταιρισμού, κρύβεται
απλά η θεσμοθέτηση όσων άτυπα γνωρίζετε από το 2007. Το συλλογικό όφελος, “η
πρόταξη του ατόμου και της εργασίας έναντι του κεφαλαίου” όπως χαρακτηριστικά
αναφέρεται στο καταστατικό της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης που θα μας
στεγάζει νομικά, υπήρξε δηλωμένος σκοπός μας από την αρχή.
Στην Ελλάδα του 2013, όπου
σχεδόν τα πάντα πάνε προς τα πίσω, εμείς κάνουμε ακόμη μια έφοδο προς τα
αστέρια. Βάζουμε ξανά στο σκηνικό τα όνειρά μας για Μέσα Επικοινωνίας και
Ενημέρωσης που δημιουργούνται από τους πολίτες και παραμένουν στον έλεγχο και
τη διαχείρισή των πολιτών, μέσα από διαφανείς διαδικασίες.
Γνωρίζετε ότι δε θέλουμε
παθητικούς ακροατές, θεατές, αναγνώστες. Θέλουμε πολίτες που φλέγονται να
συμμετέχουν, να συν-δημιουργούν. Έτσι, σήμερα, μετά από χιλιάδες εκπομπές,
μουσικές, βιβλία, ταινίες, θεατρικά, έρευνες και δημοσιογραφικές καλύψεις των
μεγάλων γεγονότων που συνέβησαν στον πλανήτη, επαναλαμβάνουμε με θρασύτητα την
κουβέντα που ξεστομίσαμε στην πρώτη μας διακήρυξη το 2007: “Δε σας έχουμε καμία
εμπιστοσύνη”. Θα σας τσεκάρουμε καθημερινά. Αν είστε ευφυείς, θα κάνετε κι
εσείς το ίδιο.
Δε γνωρίζουμε άλλο μέσο,
κοινότητα, παρέα, ομάδα της ψηφιακής ή της πραγματικής ζωής που να έχει τη δική
μας πορεία. Ξεκινήσαμε ως μια συμβατική ατομική επιχείρηση και γίναμε αυτό που
μας άξιζε.
Δεν ξέρουμε για πόσο ακόμη
θα υπάρχουμε.
Ξέρουμε όμως ότι υπάρχουμε
ακόμη γιατί σεβόμαστε τον εαυτό μας.
Και ότι όσο υπάρχουμε,
έτσι περίπου θα τα βλέπουμε τα πράγματα.
Σεπτέμβριος του 2013
απ’ τη ζούγκλα των Αθηνών προς τα σύννεφα του
γαλαξία
η ιδρυτική ομάδα του radiobubble
του
διαγαλαξιακού ραδιοφώνου
η ιδρυτική
ομάδα
της
Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης
Hackademy
Διαγαλαξιακό ραδιόφωνο
Τα κύματα που εκπέμπονται από τα ραδιόφωνα όλου του πλανήτη, δημιουργούν γύρω από τη γη μια φυσαλίδα, κάτι σαν τσιχλόφουσκα ήχων που ταξιδεύει με την ταχύτητα του φωτός και oι επιστήμονες το ονομάζουν radiobubble.
Η φυσαλίδα αυτή των ραδιοφωνικών κυμάτων, άρχισε να δημιουργείται από την στιγμή της πρώτης ραδιοφωνικής εκπομπής και συνεχίζει να τροφοδοτείται καθημερινά από όσα τα ραδιόφωνα του κόσμου εκπέμπουν.
Στο κέντρο της, βρίσκεται αυτό που μεταδίδεται σήμερα, τώρα, αυτήν ακριβώς τη στιγμή, ενώ στην άκρη της που βρίσκεται πλέον 100 έτη φωτός μακριά και συνεχίζει να ταξιδεύει, βρίσκονται οι πρώτες ραδιοφωνικές εκπομπές.
Η φυσαλίδα του radiobubble, έχει ήδη περικλείσει εντός της όλα τα αστέρια που γνωρίζουμε, έχει περάσει το Άλφα του Κενταύρου που βρίσκεται 4,3 έτη φωτός μακριά, και τον Σείριο, το φωτεινότερο άστρο του ουρανού, που βρίσκεται 10 έτη φωτός μακριά από τη γη…
Έτσι, μέσω του ραδιοφώνου, οι ψίθυροι, τα ερωτόλογα, οι πολιτικές διακηρύξεις, τα τραγούδια, οι μουσικές, τα λόγια των θεατρικών έργων, οι διάλογοι των κινηματογραφικών ταινιών, το θρόισμα των φύλλων, τα συνθήματα των διαδηλώσεων, αποτελούν έναν ιδιόμορφο πρεσβευτή του ανθρώπινου πολιτισμού, το πρώτο πράγμα με το οποίο θα έρθει σε επαφή κάποιος που έρχεται προς τη γη, κάποιος που ή αναζητά ψήγματα άλλων πολιτισμών, ή απλά κάνει τη βόλτα του στο άγνωστο άπειρο….
Όσο τα ραδιόφωνα του πλανήτη γη θα συνεχίζουν να εκπέμπουν και οι ήχοι τους να ταξιδεύουν στο γαλαξία, τόσο η απόστασή μας από τους άγνωστους άλλους που βρίσκονται όχι μόνο επάνω στη γη αλλά και στα άστρα γύρω μας, θα μειώνεται.
Και κάθε λέξη, κάθε νότα, κάθε ψίθυρος που εκπέμπεται, παράλληλα με τη μηδαμινότητα του στιγμιαίου και του εφήμερου, θα εμπεριέχει και το μεγαλείο της εκπροσώπησης ενός ολόκληρου πολιτισμού, και την περιπέτεια του ταξιδιού προς το άγνωστο….
και ένα άρθρο του Neil deGrasse Tyson στο περιοδικό Natural History με τίτλο:
