20 Δεκεμβρίου 2011

Πέμπτη 22/12, 9μμ, προβολή της ταινίας Sayat Nova 2.0


To radiobubble εγκαινιάζει τις προβολές στο ισόγειο του all day cafe bar με το "Sayat Nova 2.0" του Ευάγγελου Κάπρου, που προβάλλεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα μετά τη Γλασκώβη και το Δουβλίνο.
Ο Βαγγέλης, γνωστός σε πολλούς από το blog του ή από το twitter (@ekapros), ζει και δουλεύει στο Δουβλίνο απ' το οποίο έρχεται την Πέμπτη, ειδικά για αυτή την προβολή. Είναι πληροφορικάριος που, όπως λέει ο ίδιος, "ενδιαφέρεται για τους τρόπους κατανόησης της πληροφορίας από ανθρώπους και για την απεικόνιση δεδομένων μετανάστευσης"...
Η ταινία έχει διάρκεια 75 λεπτά και η προβολή θα ξεκινήσει το αργότερο στις 9:30.
H είσοδος (εννοείται) είναι ελεύθερη.




Το "Χρώμα του Ροδιού" είναι μια ταινία που έκανε ο Sergei Paradjanov το 1968. Μιλά για τον Sayat Nova, έναν Αρμένιο ποιητή και ασίκη (1712-1795), του οποίου οι στίχοι είχαν επίδραση στον Καύκασο παρόμοια με εκείνην του Ερωτόκριτου στην Κρήτη. Μεγάλο ρόλο έπαιξε ότι έγραψε σε Αρμένικα, Γεωργιανά, Αζέρικα, και Πέρσικα, με αποτέλεσμα να είναι κατανοήτός σε όλην την Καυκασία.

Αν και η ταινία παίζει με τον συμβολισμό -οπότε δεν τη λες και βιογραφία-, παρουσιάζει τα εξής από τη ζωή του ποιητή: Έγινε περιπλανώμενος ασίκης όταν ερωτεύτηκε την κόρη του Γεωργιανού βασιλιά και συνεπώς τον έδιωξαν. Αθεράπευτα ερωτευμένος, κλείστηκε σε μοναστήρι. Παρόλο που μεγάλωσε σε θρησκευτική κοινωνία, συνέχισε να γράφει ποιήματα για αθεράπευτους έρωτες, και κάποια στιγμή πήρε απόφαση ότι δεν θα "θεραπευόταν" στο μοναστήρι, το οποίο και άφησε. Σκοτώθηκε σε μια Αζέρικη εισβολή στην Αρμενία.

Μια ταινία γεμάτη συμβολισμούς για έναν ερωτοχτυπημένο ποιητή σε μια θρησκευτική κοινωνία έδωσε την τέλεια ευκαιρία στη Σοβιετική λογοκρισία να βάλει μπροστά τις μηχανές. Η ταινία έπαιξε "κομμένη", και η επεξεργασία έγινε με σχεδόν μηδενικό προϋπολογισμό. O Paradjanov "αποκαταστάθηκε" την δεκαετία του '80, αλλά πέθανε σύντομα λόγω αρρώστιας που κληρονόμησε όσο ήταν στα καταναγκαστικά έργα.

To "Sayat Nova 2.0" είναι μια επεξεργασία σκηνών και, κυρίως, της μουσικής από το "Χρώμα του Ροδιού". Μια μεταστροφή που έχει ως σκοπό να φέρει στην επιφάνεια τους συμβολισμούς της ταινίας αλλά και της ποίησης του Sayat Nova, ένας χρονικός επαναπροσδιορισμός στη σύγχρονη εποχή του έργου του ποιητή και του σκηνοθέτη. Κατά ένα μέρος, η μεταστροφή εκμεταλλεύεται τα κενά που άφησε η μηδενικού κόστους επεξεργασία στο λογοκριμένο υλικό -οι σκηνές παίζουν από την παλιά Σοβιετική κόπια και όχι από νεότερες επεξεργασμένες κόπιες. Η μουσική είναι ένα μιξ από σύγχρονα και παλαιότερα κομμάτια, παιγμένα ολόκληρα, μιξαρισμένα, ή ζωντανά.

Μια ιδέα στο παρακάτω Video (πατήστε επάνω στην εικόνα, θα μεταφερθείτε στο youtube)