listen
On April and December of 2009, radiobubble and Periklis Korovesis, member of the radiobubble community from its very first day, published under the Creative Commons license his books “Epihirisi Ioudith (Operation Judith)” and “Tango Bar”, both out of print and out of stock at the moment.
You may download both books in pdf format by clicking on their covers.
To Aπρίλιο και τον Δεκέμβριο του 2009, radiobubble και Περικλής Κοροβέσης, μέλος της κοινότητας από την πρώτη ημέρα της δημιουργίας της, κυκλοφορούμε με άδεια των Creative Commons τα βιβλία "Επιχείρηση Ιουδήθ" και "Tango Bar", εξαντλημένα και τα δύο, και άφαντα από τα βιβλιοπωλεία από καιρό.Μπορείτε να κατεβάσετε τα βιβλία σε μορφή pdf. πατώντας επάνω στα εξώφυλλά τους.
Άδεια:
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-Noncommercial-No Derivative Works 3.0 Ελλάδα License“So, freedom of movement on the net! Personally, I believe we should abolish profit and replace it with offer. It is the safest way to meet those you love and they love you. Without any mediation at all!” was written by the author at the memorandum accompanying the reissue.
A few words about Periklis Korovessis
Periklis belongs to the small group of friends who first thought of the idea of radiobubble and was from the very first moment enthusiastic with the idea of this radio. However, just as we started everything, he was elected at the Greek parliament as a Syriza MP. Since that moment, during his phone calls -that took place usually after 1am which was the time he finished his countless obligations- our “threat” was constant: “Periklis, you either come here or we'll come at your “office”.” However our threats didn't do anything. Finally, on September 2008 he probably believed that we were capable of even bother the Greek parliament in order to persuade him and he began his series of show under the name “Exomologisis (Confessions)” ...
He was born in 1941 at Argostoli, Kefalonia. He studied theater with Dimitris Rontiris, semiotics with Roland Barthes and attended classes at Paris with Pierre Vidal Naquet. Since his early age he participated actively at the democratic movement of the left. During the dictatorship he was imprisoned and exiled. His first book “Anthropofilakes” (1969) was translated in numerous languages. French (Seuil, 1969), English (Alison & Busby, 1970), Swedish (Rubén et Sjӧrgen, 1970), Finish (Weilin+Gӧӧs, 1970), Norwegian (1973, addendum by Jim Beckett), Turkish (Yӧntem, 1972 & Alan Yayincak ,1989, introduction of Jean Paul Sartre), as also in German (published in 2001). Apart from prose, he has written theater plays, children's plays and lately, poetry.
You may find all his radio shows at the Archive of radiobubble here:
---
" Η δωρεάν προσφορά του Tango Bar μέσω του radiobubble δεν θα πρέπει να θεωρηθεί σαν μια απλή πράξη γενναιοδωρίας, αλλά , περισσότερο, σαν ένα σημείωμα σε ένα μπουκάλι που ρίχνει κάποιος ναυαγός στον ωκεανό", έγραφε ο Περικλής στο σημείωμα που συνόδευε το Tango Bar, και συνέχιζε:
Κατ΄ αρχήν κανείς δεν μου ζήτησε να τα γράψω. Ήταν μια μοναχική δουλειά, στο περιθώριο του ελεύθερου χρόνου που μου έδινε ο βιοπορισμός. Και συνήθως όταν γράφεις για σένα, κατά κανόνα οι άλλοι σε θεωρούν ψώνιο. Κατόπιν, είτε γράψεις ένα βιβλίο, είτε ένα θεατρικό έργο και ακόμα χειρότερα μια ποιητική συλλογή θα πρέπει να το υποβάλλεις κάπου. Και πάντοτε αυτοί του «κάπου» ξέρουν πολύ καλύτερα από σένα. Και αν δεν σε αγνοήσουν παντελώς -αυτό είναι και το πιο σύνηθες- μπορούν να βρουν ότι παρουσιάζεις κάποιο ενδιαφέρον, αλλά πρέπει να «καταλάβεις» αυτά που σου λένε οι σοφοί της αγοράς για να εκδοθείς...
Ευτυχώς στη δικιά μου περίπτωση σχεδόν τα πάντα έγιναν από τύχη. Και ειδικά για αυτά τα δύο έργα οφείλονται πολλά στο λαγωνικό του ελληνικού θεατρικού έργου, τον Αντώνη Αντωνίου και την πολύτιμη συνεργάτρια του, στη ζωή και το θέατρο, Νατάσα Ασίκη, που διακινδύνευσαν δύο θεατρικές σεζόν για να τα ανεβάσουν. Ας δεχτούν από δω, για μια ακόμη φορά, τις ευχαριστίες μου.
Ελεύθερη διακίνηση λοιπόν στο διαδίκτυο! Προσωπικά πιστεύω πως πρέπει να καταργήσουμε το κέρδος και να το αντικαταστήσουμε με την προσφορά. Μήπως κάθε φορά που τραγουδάμε Μότσαρτ ή Βαγγέλη Παπάζογλου πληρώνουμε δικαιώματα; Είναι σίγουρο πως ο δημιουργός πρέπει να πληρώνεται γιατί κάνει ένα μεροκάματο, όπως όλοι οι άλλοι. Βάλτε όμως το ερώτημα αν η καλλιτεχνική δημιουργία είναι μεροκάματο. Mπορεί κάποιοι να πλουτίζουν απ' αυτή τη δημιουργία, αλλά κατά κανόνα πότε και πόσο πληρώνεται ο δημιουργός;
Δωρεάν προσφορά λοιπόν! Είναι ο ασφαλέστερος τρόπος για να συναντήσεις κάποιους που αγαπάς και σε αγαπούν. Χωρίς καμιά διαμεσολάβηση!
Ενώ για την Επιχείρηση Ιουδήθ, και την ελεύθερη πλέον προσφορά της στο κοινό, είπε όσα χρειάζονταν στην εκπομπή του, που ανασύραμε από το αρχείο του radiobubble και μπορείτε να ακούσετε παρακάτω:
